آخرين معجزه

ديروز عصر كه برگشتم خونه ميخواستم از دهن دختر نازم از مهد بشنوم .

ولي اصلا مجالي براي اين كار نشد . وقتي رسيدم خونه از خواب بيدار شده بود گوگولي من بعد هم بايد ميشستمش . موقع تعويضش اميم گير داده بود حدس بزن پي پي كردن سروشا چه ماجرايي داشته ؟!!!

خلاصه اگه هزار تا حدس هم ميزدم فايده نداشت فقط چون در اتاقش بر خلاف هميشه بسته بود گفتم در بدترين حالت رو فرش اتاقش پي پي كرده ولي نه هميشه بدتري هم وجود داره  خييييييلي بد

دور باشه از همه بخصوص بچه هاي نازنين .

سروشا به باباش گفته بود پي پي داره و باباش رو از اتاق بيرون كرده . اميم هم گفته حالا اين بچه ميره يه گوشه ميشينه كارشو ميكنه و مشكلي نيست . نگو سروشا ميره تو كشوي كمد ويترين دار ميشينه و نميدونم چي ميشه كه بوممم كمد ميفته .

اميم ميگفت :وقتي صدارو شنيدم به عمرم اينقدر سريع اونم با اون زانوي مشكل دار ندويده بودم . رسيدم ديده كمد كامل افتاده رو زمين شيشه خرد شده هم پخش زمين . سروشا هم نيست . با سرعت كمد رو بلند كردم ديدم سروشا زير كمده !!! و پاش تو كشوي دوم گير كرده سرش روي لباس افتاده به پشت و به فاصله 2 سانت تمام دور سرش پر تكه و خرده هاي شيشه .

سروشا به شدت ترسيده بود طوري كه تو بغل باباش خوابش ميبره .

وقتي داشتيم اتاق رو تميز ميكرديم و شيشه هارو جمع ميكرديم فقط گريه ميكردم . اينكه چطور ممكنه بچه ي من يه خط هم برنداشته هيچيش نشده . من داشتم به معجزه ي خدا نگاه ميكردم .

خدا يكشنبه 17 فروردين 93 سروشا رو دوباره به ما داد . خداااااا . زندگي به دمي بنده . دم رو داشته باشيم و خدارو هزاران بار به هزاران شكل شاكر باشيم  .